Przejdź do głównej zawartości

Już myślałam, że z SĄDEM koniec, ale to jeszcze nie koniec!!!

     Niektórzy może pamiętają moje zeszłoroczne wpisy o SĄDZIE. A dla tych, którzy o sprawie nie wiedzą zapraszam na wpisy o całej sprawie TUTUTU i TU. W skrócie: zostałam wezwana jako świadek na rozprawę rozwodową osób całkowicie mi obcych, czekałam pod salą aż mnie wezwą na rozprawę i nikt mnie nie wywołał, rozprawa się skończyła a na mnie nałożono karę za niestawienie się na rozprawę!

     Przez jakiś czas nie zawracałam sobie głowy już tym całym sądem i karą na mnie nałożoną, ale jakoś w maju tego roku z czystej ciekawości zadzwoniłam do sądu w Gdańsku i popytałam, czy owa kara już jest mi cofnięta? Pani która odebrała telefon, wszystko posprawdzała, no i powiedziała, że OWI PAŃSTWO CO TO SIĘ ROZWODZILI to dalej się rozwodzą, jeszcze ich sprawa się toczy, zwrot moich zasądzonych przez sąd 18zł za dojazdy ( ha, ha, ciągle z tej kwoty mam ubaw), jeszcze nie została mi wypłacona, a kara dalej nade mną wisi! Tą ostatnią informacją mnie trochę pani zasmuciła. Ale na koniec powiedziała, że najlepiej będzie nie czekać aż komornik dobierze się do mnie, tylko mam złożyć do sądu pismo z zapytaniem o cofnięcie tej kary? Dlaczego sędzina mi tego jeszcze nie umorzyła? 

     I w ubiegłym tygodniu w końcu wybrałam się do Gdańska. Z pomocą pani w okienku w sądzie napisałam owe pisemko, złożyłam od razu u nich i teraz pozostaje mi czekać na odpowiedź od szanownego sądu! Wiecie, w tym naszym kraju nie opłaca się być uczciwym, bo za to też można beknąć! Paranoja! I co najśmieszniejsze, to to, że ze mną ta sprawa ciągnie się już ponad rok i nie wiem kiedy definitywnie dla mnie się skończy!!!!!!!!?

Komentarze

  1. Ale jak to...świadek rozwodowy obcych Ci osób? Jesteś magikiem :D?

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Bo pani, która mnie wezwała na świadka pomyliła mnie z inną osobą o tym samym imieniu i nazwisku. Dlatego mnie wezwano. Można ? Można! U nas w Polsce wszystko jest możliwe!!!

      Usuń
  2. Niezła historia, w sądzie jednak są kamery, więc powinna skończyć się dla ciebie dobrze ;) Jednak niestety takie sprawy lubią trwać i psuć nerwy ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Po roku czasu wątpię że mają nagrania. Ale od razu mówiłam, jak tylko dowiedziałam się o tej każe, że przecież mogą kamery sobie zobaczyć, bo na ławce przed rozprawą nawet siedziałam obok kobiety co mnie wezwała. Tyle, że ja jej nie znałam, a ona mnie - bo jej o inną osobę chodziło a ja nie miałam pojęcia która kobieta mnie wezwała. No jaja jak berety!

      Usuń
  3. Ech, nic mi nie mów o sądach, świadkach i innych takich... Ja to chyba powinnam książkę napisać o bajzlu w naszym wymiarze "sprawiedliwości". Chociaż nie ukrywam, że bliżej mi do bałaganu w NFZ ;)

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. To może wspólnie napiszemy o bajzlu w naszych polskich sądach, he, he :)

      Usuń
  4. Nie wiadomo, czy się śmiać, czy płakać ;)

    OdpowiedzUsuń
  5. Dalej się ciągnie za tobą ta sprawa? Paranoja jakaś! Zgłoś to do sprawy dla reportera :D A tak na serio, to chyba by mnie krew zalała ze złości.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. A no jak widać ;) Teraz dam znać, jak sąd mi odpisze ;) Czy to się w końcu dla mnie zakończy pozytywnie czy negatywnie?!!!

      Usuń
  6. Ale jazda :D Czeski film - nikt nic nie wie :D

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Tak to już jest z naszym polskim wymiarem sprawiedliwości.

      Usuń
  7. Ręce opadają... współczuję nerwów Kochana

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dziękuję, no nerwów to jest z tym trochę, ale cierpliwie czekam na list z sądu.

      Usuń
  8. Szok. Normalnie szok. Wstyd ,ze takie rzeczy sie dzieja. Niech sie zajma czyms powazniejszym... wspolczuje Aniu.

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Dzięki Miniu ;) No widzisz, ciągnie sie to już ponad rok i końca nie widać. Chcą się rozwodzić - proszę bardzo, ale czemu mnie - osoby całkowicie obcej i postronnej tak długo to dotyczy?! Ehhhh...

      Usuń
  9. Jak to u nas w kraju bywa, papierkologia to proces, który zdaje się nie mieć końca!

    OdpowiedzUsuń
  10. Współczuję Ci i dziwię się dlaczego nie wyjaśniono tego, że nie jesteś tą osobą, która ma być świadkiem. Tobie nie powinna należeć się żadna kara.

    OdpowiedzUsuń
  11. Koszmar... Uwielbiam działanie tych naszych sądów. Mam nadzieję, że teraz jednak pewne rzeczy się zmienia, bo to co się dzieje w sądownictwie to czysta PARANOJA!

    OdpowiedzUsuń
  12. W Sądach jest burdel - wiem co mówię.
    Paranoja w Twoim przypadku po prostu PARANOJA.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Zamek z kartonu. Projekt na historię klasa 5.

     Zrobić zamek? Hmmm.... No dobra. Ale z czego i jak się za to zabrać? Ja osobiście nie miałam ani pomysłu, ani weny do takiej pracy. Ale w końcu to nie ja miałam wziąć się za ten projekt. ;) Tylko mój najstarszy syn. Uczeń 5 klasy Szkoły Podstawowej ;)       Wiem, wiem, rok szkolny się kończy, zaraz są wakacje, a ja tu o szkole piszę. No ale muszę się pochwalić :) Najpierw synek wpadł na pomysł, aby zamek wykonać ze sklejki. Nawet fajnie, bo i bardziej wytrzymały by był i fajniej by się prezentował. Tylko skąd wziąć sklejki tyle do tego zamku? I drugie pytanie - jak w tej sklejce będziemy wycinać szczegóły, np. mury wieży, okna, drzwi itp.??? Tato powiedział, że prościej będzie z kartonu. Syn nie bardzo chciał robić zamek z kartonu. Ale ostatecznie na ten tatowy pomysł przystał. Z kartonami nie ma problemu, bo przecież w sklepach ich mnóstwo!      Do wykonania tego zamku potrzebowali: 2 kartonów, farby plakatowe w kolorach brąz, czerń i czerwień, różne pędzelki,  duuuużo

Zapomnieć wyjąć kartę z bankomatu!

     Wiecie, jeszcze o tym myślę i nie daje mi to spokoju. Jak można korzystać z bankomatu i odejść od niego nie zabierając swojej karty???????????? Nie rozumiem tego i oby mi się to nigdy nie przytrafiło!      Wczoraj będąc z mężem na zakupach w mieście, musiałam podejść do tejże ściany płaczu, aby wybrać trochę gotówki. No niestety na bazarkach jeszcze kartą płacić się nie da, więc trzeba mieć gotówkę w portfelu. Przed nami podeszła inna para małżonków do bankomatu ( oboje wyglądali na ok 40 lat). Stali razem przy tym bankomacie, razem zaglądali w monitor bankomatu, ja z moim mężem staliśmy z boku i rozmawialiśmy sobie. W pewnym momencie usłyszałam, jak tamta kobieta mówi do męża, że jej się tutaj coś nie zgadza, bo na koncie mają za dużo kasy! No i że lepiej nie wypłacać żadnej kasy tutaj i że ona chce to wyjaśnić w banku. Odeszli od ściany płaczu.        Wtedy ja podeszłam do bankomatu i stoję i lampię się na monitor, który wyświetla info o stanie konta ( tamtej pary) i zapytuje

Nalewka z brusznicy - czyli z naszej borówki czerwonej.

       W tym roku pierwszy raz byłam z moimi dziećmi i mężem na borówkach w lesie. Ja jako dziecko też chodziłam na borówki, ale raczej ot tak, dla siebie, żeby zjeść je. Jako że lubię robić dżemy dla mojej rodzinki, a także od jakiegoś czasu zbieram przepisy i próbuję zrobić nalewki z różnych owoców, to też mężowski pomysł był taki, abym w tym roku spróbowała zrobić właśnie nalewkę z brusznicy! Byliśmy całą rodziną w lesie - jeszcze w wakacje oczywiście. Mężu wcześniej wyczaił super miejsce, gdzie zbieraliśmy, zbieraliśmy i zbieraliśmy te borówki.        Jak widać mieliśmy jednego dnia trochę tych borówek. Z większości zrobiłam dżemik dla dzieci, ale też zostawiłam trochę na nalewkę. I teraz napiszę właśnie o niej.  NALEWKA NA CZERWONYCH BORÓWKACH Kilogram umytych i oczyszczonych czerwonych owoców borówki lekko pognieść, włożyć do słoja, zalać litrem spirytusu, zamieszać, szczelnie zamknąć i trzymać w miejscu nasłonecznionym tak długo, aż borówki stracą czerwony kolo