"Zapach Mazur" Małgorzata Manelska. Pierwsza część Sagi Mazurskiej.

 

     Pierwsza część Mazurskiej Sagi „ Zapach Mazur” Małgorzaty Manelskiej przeniosła mnie na piękne Mazury. I to co tutaj najbardziej mnie wciągnęło, to fakt, że wydarzenia w tej książce dzieją się w dwóch czasach – obecnych i drugiej wojny światowej. Oba te czasy i wydarzenia dziejące się tu autorka cudownie ze sobą przeplata i pomimo  obecnych wydarzeń w książce, ciągle czekałam na dalsze opowieści Trudy.

     Julianna Skrocka nie miała łatwego dzieciństwa, a i później lekko jej nie było, kiedy to mąż wyjechał za granicę do pracy i zostawił ją samą z dzieckiem. Julka jednak dała radę, syna odchowała. Losy Julki i jej męża się rozeszły. Tym bardziej kobieta była zdziwiona, kiedy otrzymała wiadomość, że na Mazurach miałaby zaopiekować się jakąś obcą kobietą. Zawsze myślała, że jej były już mąż nie miał żadnej rodziny, a tu wyszło, że żyje jego babcia i nie ma się nią kto zaopiekować.  Pewne wydarzenia w jej życiu spowodowały, że Julka nie tylko pojechała na Mazury poznać Gertrudę Skrocką, ale i się z nią zaprzyjaźniła, a potem i z nią zamieszkała. To właśnie Truda od czasu do czasu wracając wspomnieniami do swojego dzieciństwa i młodości opowiada młodej kobiecie o swoich wesołych, ale i przerażających przeżyciach. Na dodatek młoda Skrocka ma dwóch adoratorów i sama nie wie co z tym faktem zrobić. Czy Julka w końcu zawalczy o siebie i o miłość? Czy wybierze któregoś z adoratorów ? Czego dowie się od Trudy, a co jeszcze ta przemiła staruszka ukrywa? No i czy poradzi sobie nasza bohaterka w nowym miejscu, w nowej rzeczywistości?

     Jest to piękna powieść, w której przeczytacie o samotnym macierzyństwie, o zdradzie, o niewdzięczności najbliższych, o samotności,  o miłości, o przyjaźni, o bezinteresownej pomocy. Także o przeżyciach związanych z czasami tuż przed II wojną światową i podczas niej. Jak dramatyczne losy dotykały także niemiecką ludność.  Przyznam się szczerze, że wciągnęłam się w losy Julki i momentami miałam ochotę potrząsnąć nią, bo nie mogłam uwierzyć, że w pewnych momentach zamiast postawić się, ona potulnie zgadzała się na wszystko. Nawet kosztem własnego dobra i szczęścia. Ja tak nie umiem, ja walczę o siebie i swoich najbliższych. Pewnie dlatego ona mnie tak denerwowała. Za to w stu procentach popieram jej wybór wyjazdu na Mazury, no i wybór partnera też mi się podoba. Po cichu powiem, że temu facetowi kibicowałam.  Jednak najbardziej w książce czekałam na wszystkie momenty z Trudą. No co to jest za kobieta! Kobieta wulkan! Zresztą postać Elzy też ma miejsce w moim serduchu! Te dwie przeurocze, mądre i zarazem przebiegłe staruszki, to najbardziej barwne bohaterki w tej książce. Oczywiście prym wiedzie Gertruda! Sama chciałabym mieć taką babcię, no cóż, nie mam już żadnej. Ale czas spędzony z tą lekturą był bardzo przyjemnym czasem. Mogłam się podczas czytania powkurzać, pośmiać, rozmarzyć, porozważać pewne kwestie,  ale także kibicować bohaterom. A te wspomnienia z odległych czasów, to aż drapałam nogą kiedy Truda opowiadała swoje losy i przerywała. Eh… miałam wtedy ochotę przekartkować kilka stron, żeby dowiedzieć się co dalej się wydarzyło? Jednak czytałam posłusznie strona za stroną. I zakończenie też mi się mega podoba.  Teraz czas wziąć się za drugą część ;)

 

Tytuł: "Zapach Mazur"

Autor: Małgorzata Manelska

Ilość stron: 406

Wydawnictwo: WasPos

     Dziękuję pięknie Wydawnictwu WasPos za tę książkę.