Żyć nie umierać

      Brusznica - to po prostu borówka czerwona. Roślina przypomina jagody, ale ma niższe krzaczki, ciemniejsze i twardsze liście, oraz owoce ma koloru czerwonego, kiedy już dojrzeje!    Tutaj fotka borówki. Tak one wyglądają w lesie :)       Kiedyś wrzucałam przepis na  nalewkę z brusznicy  . Możecie z niego skorzystać ;) Dziś podzielę się z Wami przepisem, który też kiedyś gdzieś znalazłam w necie lub w gazecie, ale korzystam z niego od lat. Przepis na dżem z brusznicy! Składniki: 1 kg borówek czerwonych ( vel brusznicy) 75 dag cukru 1/2 kg jabłek lub gruszek 1 szklanka wody Wykonanie: Czyste borówki, umyte, odsączyć na sicie. Przygotować syrop z cukru i wody. Gruszki czy jabłka obrać ze skórki, podzielić na cząstki, wydrążyć gniazda nasienne i włożyć do syropu. Ja osobiście wolę jabłka czy gruszki po obraniu zetrzeć na największych oczkach tarki. I potem wrzucam starte owoce do syropu. Następnie gotować całość, aż owoce staną się szkliste, wtedy dokładamy borówki i gotujemy jeszcze

       Uwielbiam przygotowywać przetwory na zimę. Tym bardziej, kiedy mam z czego je przygotowywać. Bardzo lubię też wyszukiwać nowe, ciekawe przepisy. I tym razem na jakiejś grupie kulinarnej spodobał mi się przepis na Sałatkę warzywną na zimę. Zrobiłam, odstały się słoiczki już 15 dni i dziś je posmakowałam z rodziną. Dla nas sałatka jest przepyszna! Więc postanowiłam podzielić się przepisem.   Składniki: 1 kg papryki 1 i 1/2 kg ogórków 1 kg marchwi 1/2 kg cebuli 1 kg kapusty Zalewa: 1/2 szklanki cukru 2 łyżki soli 1 łyżeczka pieprzu 1/2 szklanki oleju 1/2 szklanki octu Wykonanie: Marchew i ogórki pokroiłam w talarki ( użyłam do tego tarki), paprykę skroiłam w paseczki, kapustę poszatkowałam a cebulę pokroiłam w piórka.  Tak rozdrobnione warzywa wrzuciłam wszystkie do jednej miski i zalałam zalewą. No i jako że w wyszukanym przeze mnie przepisie nie było nic, że zalewę się podgrzewa, wiec zalałam wymieszaną zimną zalewą. I wymieszałam wszystko. Następnie odstawiłam miskę z sałatką na

        "Kochankowie burzy" to taka super powieść obyczajowa i romans historyczny z historią kraju w tle. Już baaardzo długo nie czytałam tak dobrej książki z tego gatunku. Pani Elżbieto - czapki z głów!!!            Jest to książka sporych rozmiarów, bo ma aż 682 strony, ale historia tej książki wciąga dosłownie od pierwszych stron. Bo książka przenosi nas od razu w dawne czasy. Przy okazji jedni mogą sobie przypomnieć, a inni poznać wiele starych zwrotów, których już dziś prawie lub w ogóle się nie używa. Choćby bakfisz, gawot, berta, suplikacje itp. Przyznaję się bez bicia, że kilka wyrazów znałam, kilka gdzieś mi się tam obiło o uszy, ale były i takie, z którymi pierwszy raz się spotkałam.       Jednak może zacznę od krótkiego streszczenia książki. Główną bohaterką jest tutaj nastoletnia Nina. Kiedy zaczyna się jej historia, ma zaledwie 15 lat. Rodzice jej nie żyją, a wychowuje ją ciotka ( siostra jej mamy) z mężem. Wujostwo Borutyńscy mają też swoją córkę Binię, która je

             Już długo nie czytałam tak dobrej książki miłosnej z wątkami erotycznymi. Nie są to jakieś wyuzdane sceny. Sex jest tutaj opisany jak najbardziej ze smakiem, z wyczuciem, tak że aż chce się je przeczytać i poczuć delikatny dreszczyk, a może i chęć by wykorzystać tę czy tamtą scenę z własnym partnerem :)     Z twórczością  Camilli En  spotkałam się pierwszy raz. I od razu mówię wszem i wobec - nie ostatni! Tę książkę prawie dosłownie pożarłam! No bo jak inaczej opisać to, że książka wciągnęła mnie i spodobała tak mocno, plus te wysublimowane sceny erotyczne. Noooo kobieto trafiłaś w moje gusta i normalnie w punkt z tą książką!!!      Więc tak, posłodziłam autorce, teraz Wam coś napiszę o książce. Główną bohaterką jest młoda kobieta Chloe, którą dotknęło wielkie nieszczęście w Anglii i postanowiła uciec z tego kraju, do Francji. I to tutaj chce rozpocząć nowe życie. Pomaga jej w tym przyjaciółka. "Wyobraziłam sobie, jak czyste karty zaczynają się wypełniać od tego właśn