" Wybaczam ci" Adriana Rak.

     

    Kolejna książka Adriany Rak trafiła w moje ręce. Z czego cieszę się ogromnie. Ta autorka w każdej ze swoich powieści obarcza bohaterów jakimiś traumami, problemami, chorobami, smutkami. Ale w cale nie myślę, że to źle! Wręcz przeciwnie. Choć są poruszane tutaj trudne tematy, to są one tak przeplecione ze zwykłym życiem, z radościami oraz innymi przygodami bohaterów, że czytelnik czuje się, jakby rozmawiał z sąsiadem, sąsiadką czy przyjacielem o jego życiu. 

     "Wybaczam ci", to książka opowiadająca losy rodziny Dobrodziejskich, ale nie tylko ;) Ta rodzina od lat boryka się z chorobą alkoholową Edmunda, który jest mężem, ojcem, teściem i dziadkiem.

"Pijąc pierwsze łyki schłodzonego trunku, momentalnie poczuł się lepiej. Kiedy alkohol zaczął przenikać do jego krwi, wreszcie poczuł tę wyjątkową błogość, która mogła oznaczać tylko jedno. W końcu zapomni o swoich problemach."

    Ale mamy tutaj też przemoc domową, mamy zastraszanie członków rodziny, samotne macierzyństwo, zdradę. Na szczęście są i dobre charaktery, jak choćby Anastazję, która jest młodszą córką Edmunda, ale jako jedyna od najmłodszych lat potrafi mu się sprzeciwić i postawić. 

"Zresztą nie miała w zwyczaju ukrywać własnych emocji. A te wobec ojca nigdy nie należały do najmilszych.

- Jesteśmy winne nawet bez tego, nie zapomnij. Cokolwiek by się działo, najpierw winę ponosi mama, a później my."

    Jednak Nastka też boryka się z własnymi problemami. I nie jest jej w tej chwili lekko.  Można nawet rzec, że świat jej się załamał. Tylko czy sama poradzi sobie z tymi wszystkimi problemami?  No i dlaczego mama Anastazji trwa wytrwale u boku męża alkoholika i despoty? Ja na jej miejscu już dawno kopnęłabym dziada w 4 litery i odeszła. Ale wiem, że to nie jest takie łatwe,  bo znam takie rodziny, gdzie mąż i ojciec pił i bił, a żona trwała przy boku takiego męża  tylko dlatego, że nie wiedziała, gdzie miałaby pójść z dziećmi. Ja wiem i rozumiem, że to są każdego indywidualne sprawy i problemy. Ale czasem warto wyciągnąć pomocną rękę do takiej osoby, która ma w domu takiego pijaka i despotę. Bo jak ta żona i matka jednocześnie ma sobie poradzić sama? 

      No cóż. Nie jest to lekka lektura, jak zwykle wycisnęła ze mnie łzy. Cierpiałam z bohaterami, przeżywałam wszystko razem z nimi, miałam ochotę nie raz i nie dwa Edmundowi przywalić, albo chociaż powiedzieć ZAMKNIJ SIĘ W KOŃCU! Ale autorka tak poprowadziła całą historię, że nagle pojawiły się święta, czas magiczny i taram, taram... doczekaliśmy się cudu! Jakiego? Doczytajcie sami, ale to co się wydarzyło w tej rodzinie, w tym magicznym czasie, dosłownie mnie zatkało i jednocześnie mega ucieszyło. Autorka pokazuje nam poprzez tę historię, że warto wybaczać. Wybaczać drugiej osobie, ale także sobie. Na pewno, kiedy zajrzymy w głąb siebie, to wynajdą się takie sprawki,  które cieniem się kładą na naszym sumieniu. Wtedy powinniśmy umieć sobie wybaczyć, ale pod warunkiem, że będziemy szczerze żałować tamtych występków i dążyć do szczerej poprawy! Czy tutaj właśnie tak było? Przekonacie się podczas czytania. Zdradzę, że jest tutaj poza tymi wszystkimi problemami i smutkami też miłość, przyjaźń, pomoc i zrozumienie, dziecięca radość. Bohaterowie muszą zmierzyć się z własnymi słabościami, lękami. Muszą stawić czoła przeciwnościom i chociaż czasem jak to się mówi, wiatr im w oczy będzie wiał, to będą próbowali coś z tym zrobić! Jak ta rodzina poradzi sobie z problemami? Czy nadejdzie taki moment otrzeźwienia i zmiany nastawienia? A sam Edmund czy zauważy, że jest chory? No i w ogóle czy dałby radę coś z tym zrobić? Musicie przeczytać tę powieść i zobaczycie, co takiego musi się wydarzyć, żeby coś się zmieniło na lepsze. Kto potrzebował tutaj takiego impulsu do powzięcia decyzji o zmianach w swoim życiu? Ja trzymałam tutaj kciuki za wszystkich bohaterów i cieszę się, że te święta były tutaj takie magiczne. 

#współpracabarterowa

Tytuł: "Wybaczam ci"

Autor: Adriana Rak

Ilość stron: 234

Wydawnictwo: WasPos

      Dziękuję Adrianie Rak za kolejną cudowną książkę - Ty wiesz, że od Ciebie mogę brać książki w ciemno i nigdy się nie zawiodę! Dziękuję też Wydawnictwu WasPos.