Przejdź do głównej zawartości

"Wygrane szczęście" Mary Jo Putney

     Dziś kolejny romans historyczny i znów autorki Mary Jo Putney - tym razem "Wygrane szczęście". 


     "Tropikalna wyspa Maduri, piękna... i otoczona złą sławą. Właśnie tu Gavin Elliott, kapitan brytyjskiego statku, przystępuje do osobliwego zakładu. Wkrótce odpływa wraz ze swoją wygraną: piękną Angielką, którą w ten sposób ratuje z okrutnej niewoli. Rodzącą się pomiędzy nimi namiętność mogą jednak  zniszczyć ponure sekrety przeszłości. I żądny zemsty wróg, który podąża ich śladem - od pałacu sułtana, przez okręt piratów, po arystokratyczne salony Londynu."

     Co prawda to nie jest kolejna część z serii "Upadłych Aniołów" Mary Jo Putney, ale jest to tak jakby opowieść o przygodach członków rodzin powiązanych z samymi Upadłymi Aniołami czyli w tym wypadku, są tutaj przedstawieni członkowie rodziny lorda Michaela Stratmora. 
     Gavin Elliott przypłynął swoim statkiem na wyspę Maduri, gdzie sułtan miał dla niego propozycję współpracy - kapitan jednak nie był skory do przyjęcia tej propozycji. Kiedy jednak postanowił uwolnić białą kobietę z niewoli, sułtan zaproponował grę Gavinowi. Oczywiście gra jest podstępna, niebezpieczna i zasady jakie ustalają dwaj panowie są dosyć zobowiązujące i zarazem trudne dla kapitana. Jednak dzielnie podjął wyzwanie i wygrał! Sułtan dotrzymał słowa, kapitan z Angielką odpłynęli z wyspy, odnaleźli córkę Alexandry i wrócili do Londynu. To co potem się działo, było dosyć ciekawe, dziwne, ale i irytujące oraz przerażające. Bo można tutaj zobaczyć jak ludzka nienawiść i zawiść potrafi dobrym ludziom zatruć życie lub nawet pozbawić tego życia! Przeczytajcie tę książkę, bo tutaj naprawdę dużo się dzieje, akcje miłosne też są, choć nie aż tak dużo jak się ich an początku spodziewałam. Tutaj jest bardzo dużo innych ciekawych rzeczy i sytuacji opisanych. 

Komentarze

  1. Jej ale czytasz książki - zazdroszczę, ochoty i czasu! :]

    OdpowiedzUsuń
    Odpowiedzi
    1. Kochana czasu to ja mam sporo, tylko chęci czasem są, a czasem ich nie mam :) Ale książki zawsze lubiłam - lubię i zapewne lubić będę :)

      Usuń
  2. Świetnie napisane. Pozdrawiam serdecznie.

    OdpowiedzUsuń

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Zapomnieć wyjąć kartę z bankomatu!

     Wiecie, jeszcze o tym myślę i nie daje mi to spokoju. Jak można korzystać z bankomatu i odejść od niego nie zabierając swojej karty???????????? Nie rozumiem tego i oby mi się to nigdy nie przytrafiło!      Wczoraj będąc z mężem na zakupach w mieście, musiałam podejść do tejże ściany płaczu, aby wybrać trochę gotówki. No niestety na bazarkach jeszcze kartą płacić się nie da, więc trzeba mieć gotówkę w portfelu. Przed nami podeszła inna para małżonków do bankomatu ( oboje wyglądali na ok 40 lat). Stali razem przy tym bankomacie, razem zaglądali w monitor bankomatu, ja z moim mężem staliśmy z boku i rozmawialiśmy sobie. W pewnym momencie usłyszałam, jak tamta kobieta mówi do męża, że jej się tutaj coś nie zgadza, bo na koncie mają za dużo kasy! No i że lepiej nie wypłacać żadnej kasy tutaj i że ona chce to wyjaśnić w banku. Odeszli od ściany płaczu.        Wtedy ja podeszłam do bankomatu i stoję i lampię się na monitor, który wyświetla info o stanie konta ( tamtej pary) i zapytuje

Zamek z kartonu. Projekt na historię klasa 5.

     Zrobić zamek? Hmmm.... No dobra. Ale z czego i jak się za to zabrać? Ja osobiście nie miałam ani pomysłu, ani weny do takiej pracy. Ale w końcu to nie ja miałam wziąć się za ten projekt. ;) Tylko mój najstarszy syn. Uczeń 5 klasy Szkoły Podstawowej ;)       Wiem, wiem, rok szkolny się kończy, zaraz są wakacje, a ja tu o szkole piszę. No ale muszę się pochwalić :) Najpierw synek wpadł na pomysł, aby zamek wykonać ze sklejki. Nawet fajnie, bo i bardziej wytrzymały by był i fajniej by się prezentował. Tylko skąd wziąć sklejki tyle do tego zamku? I drugie pytanie - jak w tej sklejce będziemy wycinać szczegóły, np. mury wieży, okna, drzwi itp.??? Tato powiedział, że prościej będzie z kartonu. Syn nie bardzo chciał robić zamek z kartonu. Ale ostatecznie na ten tatowy pomysł przystał. Z kartonami nie ma problemu, bo przecież w sklepach ich mnóstwo!      Do wykonania tego zamku potrzebowali: 2 kartonów, farby plakatowe w kolorach brąz, czerń i czerwień, różne pędzelki,  duuuużo

Nalewka z brusznicy - czyli z naszej borówki czerwonej.

       W tym roku pierwszy raz byłam z moimi dziećmi i mężem na borówkach w lesie. Ja jako dziecko też chodziłam na borówki, ale raczej ot tak, dla siebie, żeby zjeść je. Jako że lubię robić dżemy dla mojej rodzinki, a także od jakiegoś czasu zbieram przepisy i próbuję zrobić nalewki z różnych owoców, to też mężowski pomysł był taki, abym w tym roku spróbowała zrobić właśnie nalewkę z brusznicy! Byliśmy całą rodziną w lesie - jeszcze w wakacje oczywiście. Mężu wcześniej wyczaił super miejsce, gdzie zbieraliśmy, zbieraliśmy i zbieraliśmy te borówki.        Jak widać mieliśmy jednego dnia trochę tych borówek. Z większości zrobiłam dżemik dla dzieci, ale też zostawiłam trochę na nalewkę. I teraz napiszę właśnie o niej.  NALEWKA NA CZERWONYCH BORÓWKACH Kilogram umytych i oczyszczonych czerwonych owoców borówki lekko pognieść, włożyć do słoja, zalać litrem spirytusu, zamieszać, szczelnie zamknąć i trzymać w miejscu nasłonecznionym tak długo, aż borówki stracą czerwony kolo