Ach dzieje się u nas, dzieje i nie ogarniam jeszcze wszystkiego. Ale jesteśmy już na swoim:):):) Ach jaka jestem szczęśliwa i wkurzona jednocześnie. Szczęśliwa to wiadomo, bo mamy w końcu swój kącik - własny kącik:) Wkurzona, bo bałagan, bajzel nieziemski w chałupie jest i nie ogarnęłam go w kilka dni - potrzebuję do tego jeszcze kilku dni! Ale jest dobrze, bo mamy gdzie i na czym spać, co jeść i jesteśmy we czwórkę razem - a to najważniejsze:)
Cała przeprowadzka poszła w miarę sprawnie, synkowie byli wywiezieni do babci - bo wiadomo, że ich pomoc trochę opóźniała by robotę. A tak oni 2 dni spędzili u babci, a rodzice ciężko pracowali ustawiając meble i próbując przedostać się z kąta w kąt przez masę kartonów, worków i innych bibelotów. O matko - aż sama się sobie dziwię, że tyyyyyle tego mam. A to jeszcze i tak nie wszystko, bo jeszcze mam różne rzeczy u moich rodziców pochowane na strychu, jeszcze cosik tam jest też u teściów. O mamciu!!! Chyba trzeba będzie zrobić remanent w swoim dobytku i wybrać tylko te potrzebne, a resztę wyrzucić. Synkowie jak już przyjechali do naszego domku biegali z pomieszczenia do pomieszczenia i jedna wielka radość - taka szczera, dziecięca radość. Ale chyba najbardziej cieszą się, że jest podwórko, jest trochę ogrodu. Czyli jest miejsce na wariowanie i już nie muszą prosić mamy, aby pójść z nimi na plac zabaw. Teraz słyszę tylko mamo idziemy na dwór, pomóż założyć nam apaszki/kurtki. Ot i już ich nie ma! Nawet nie wiecie jak jestem z tego powodu szczęśliwa. No i synkowie też.
Od wczoraj Ksawek chodzi też do nowej szkoły z nowymi kolegami/koleżankami i nowym gronem pedagogicznym. Nie jest źle, bo już pierwszego dnia poznał się lepiej z kilkoma osobami z klasy i nie tylko ze swojej, dostał sporo zadań domowych tego dnia i ku mojemu największemu zaskoczeniu dostał do domu czytankę do nauki. Hmm... wiecie, jak Ksawek chodził do zerówki to panie się tłumaczyły, że nie można dzieci w zerówkach uczyć czytania i pisania - od tego jest I klasa! W zerówkach tylko dzieci zaznajamiają się z niektórymi literami czy cyframi. No i tak było u Ksawka. Więc on nawet całego alfabetu jeszcze nie zna. W I klasie - tej w której zaczynał naukę przerobili literki A, O, M, T --- tu w obecnej szkole mają trochę więcej tych literek przerobione, ale ciągle całego alfabetu jeszcze nie. Więc na jakiej podstawie wymagają od dzieci nauki czytania czytanki na 3/4 strony kartki formatu A4??? I to z literkami z całego alfabetu??? Ja tego nie rozumiem, a jak próbowałam się dziś dowiedzieć od pani dlaczego mają takie zadanie domowe nie znając całego alfabetu, to pani się tylko uśmiechnęła. I jak mam to rozumieć??? No nic, z pomocą wychowawczyni Ksawka mam nadzieję, że nadrobimy zaległości i już niedługo będziemy uczyć się czytać znając cały już alfabet. Ale synkowi na razie podoba się w obecnej szkole - i niech tak zostanie:)
Jak jestem przy temacie Ksawerego, to muszę koniecznie wspomnieć, że chodząc jeszcze do starej szkoły wypadł mu drugi ząbek:) W sumie to ten ząbek był trochę ruchomy, ale kolega pomógł wypaść temu zębolkowi. Bo mój synio trzymał sznurek od worka z ciuchami na wf w buzi a kolega podszedł i pociągnął za ten sznurek. Trach....... i po zębie! Synio trochę zły był na kolegę, ale szybko mu przeszło, bo od razu radośnie mnie poinformował, że znów Wróżka Zębuszka do niego przyjdzie:)
A! No i jak mogła bym jeszcze pominąć pożegnanie w szkole u Ksawka i jeszcze w przedszkolu. Bo synek chciał się z wszystkimi pożegnać, to jednego dnia poszliśmy do jego dawnego przedszkola i pożegnaliśmy się z panią i dziećmi - tymi, którzy z Ksawkiem chodzili do zerówki a potem nie poszli do I klasy. Kilka koleżanek mocno wyściskało Ksawka, a jedna nawet pocałowała go w policzek - co Ksawek tak skomentował: OJ PRZESTAŃCIE SIĘ JUŻ WSZYSCY WYGŁUPIAĆ!!! No i niech każdy rozumuje jak chce o co też mojemu synkowi chodziło;) Za to w szkole, w jego starej I klasie pożegnanie wyglądało w sumie tak, że wszyscy tylko mówili TO PA KSAWERY I ODWIEDŹ NAS TU CZASEM. No i już po wszystkiemu.
Ok, to by było na tyle. Już niedługo następny wpis:) Teraz będę częściej - tak przynajmniej mi się wydaje:)
Cała przeprowadzka poszła w miarę sprawnie, synkowie byli wywiezieni do babci - bo wiadomo, że ich pomoc trochę opóźniała by robotę. A tak oni 2 dni spędzili u babci, a rodzice ciężko pracowali ustawiając meble i próbując przedostać się z kąta w kąt przez masę kartonów, worków i innych bibelotów. O matko - aż sama się sobie dziwię, że tyyyyyle tego mam. A to jeszcze i tak nie wszystko, bo jeszcze mam różne rzeczy u moich rodziców pochowane na strychu, jeszcze cosik tam jest też u teściów. O mamciu!!! Chyba trzeba będzie zrobić remanent w swoim dobytku i wybrać tylko te potrzebne, a resztę wyrzucić. Synkowie jak już przyjechali do naszego domku biegali z pomieszczenia do pomieszczenia i jedna wielka radość - taka szczera, dziecięca radość. Ale chyba najbardziej cieszą się, że jest podwórko, jest trochę ogrodu. Czyli jest miejsce na wariowanie i już nie muszą prosić mamy, aby pójść z nimi na plac zabaw. Teraz słyszę tylko mamo idziemy na dwór, pomóż założyć nam apaszki/kurtki. Ot i już ich nie ma! Nawet nie wiecie jak jestem z tego powodu szczęśliwa. No i synkowie też.
Od wczoraj Ksawek chodzi też do nowej szkoły z nowymi kolegami/koleżankami i nowym gronem pedagogicznym. Nie jest źle, bo już pierwszego dnia poznał się lepiej z kilkoma osobami z klasy i nie tylko ze swojej, dostał sporo zadań domowych tego dnia i ku mojemu największemu zaskoczeniu dostał do domu czytankę do nauki. Hmm... wiecie, jak Ksawek chodził do zerówki to panie się tłumaczyły, że nie można dzieci w zerówkach uczyć czytania i pisania - od tego jest I klasa! W zerówkach tylko dzieci zaznajamiają się z niektórymi literami czy cyframi. No i tak było u Ksawka. Więc on nawet całego alfabetu jeszcze nie zna. W I klasie - tej w której zaczynał naukę przerobili literki A, O, M, T --- tu w obecnej szkole mają trochę więcej tych literek przerobione, ale ciągle całego alfabetu jeszcze nie. Więc na jakiej podstawie wymagają od dzieci nauki czytania czytanki na 3/4 strony kartki formatu A4??? I to z literkami z całego alfabetu??? Ja tego nie rozumiem, a jak próbowałam się dziś dowiedzieć od pani dlaczego mają takie zadanie domowe nie znając całego alfabetu, to pani się tylko uśmiechnęła. I jak mam to rozumieć??? No nic, z pomocą wychowawczyni Ksawka mam nadzieję, że nadrobimy zaległości i już niedługo będziemy uczyć się czytać znając cały już alfabet. Ale synkowi na razie podoba się w obecnej szkole - i niech tak zostanie:)
Jak jestem przy temacie Ksawerego, to muszę koniecznie wspomnieć, że chodząc jeszcze do starej szkoły wypadł mu drugi ząbek:) W sumie to ten ząbek był trochę ruchomy, ale kolega pomógł wypaść temu zębolkowi. Bo mój synio trzymał sznurek od worka z ciuchami na wf w buzi a kolega podszedł i pociągnął za ten sznurek. Trach....... i po zębie! Synio trochę zły był na kolegę, ale szybko mu przeszło, bo od razu radośnie mnie poinformował, że znów Wróżka Zębuszka do niego przyjdzie:)
A! No i jak mogła bym jeszcze pominąć pożegnanie w szkole u Ksawka i jeszcze w przedszkolu. Bo synek chciał się z wszystkimi pożegnać, to jednego dnia poszliśmy do jego dawnego przedszkola i pożegnaliśmy się z panią i dziećmi - tymi, którzy z Ksawkiem chodzili do zerówki a potem nie poszli do I klasy. Kilka koleżanek mocno wyściskało Ksawka, a jedna nawet pocałowała go w policzek - co Ksawek tak skomentował: OJ PRZESTAŃCIE SIĘ JUŻ WSZYSCY WYGŁUPIAĆ!!! No i niech każdy rozumuje jak chce o co też mojemu synkowi chodziło;) Za to w szkole, w jego starej I klasie pożegnanie wyglądało w sumie tak, że wszyscy tylko mówili TO PA KSAWERY I ODWIEDŹ NAS TU CZASEM. No i już po wszystkiemu.
Ok, to by było na tyle. Już niedługo następny wpis:) Teraz będę częściej - tak przynajmniej mi się wydaje:)
Komentarze
Prześlij komentarz